Η Δύναμη της Προσοχής
Ό,τι κι αν θέλεις να κατανοήσεις ή να δημιουργήσεις, πρόσφερέ του την προσοχή σου. Συγκέντρωσε τη σκέψη και την ενέργειά σου σε κάθε πράξη ή συναίσθημα. Αυτή η συνειδητή εστίαση ανοίγει πύλες γνώσης. Ακόμα και το απλό πράσινο φύλλο αποκαλύπτει έναν απίστευτο, μυστικό κόσμο, αν του δώσεις όλη σου την προσοχή.
Ο Νους: Λυτρωτής και Διαστρεβλωτής
Το ανθρώπινο μυαλό λυτρώνει, αλλά και διαστρεβλώνει. Λατρεύει τις εικόνες και συχνά χάνεται στις σκέψεις του. Προσπαθεί να κατανοήσει το άγνωστο με βάση το γνωστό, το πεπερασμένο με το άπειρο. Σε αυτή την αναζήτηση δημιούργησε θεούς και μύθους, προσπαθώντας να ερμηνεύσει τη φύση και το πεπρωμένο του.
Από τους Μύθους στη Συνείδηση
Οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν ημίθεα πλάσματα όπως η Μέδουσα, οι Κένταυροι και ο Μινώταυρος. Αυτά συμβόλιζαν τους φόβους του ασυνείδητου και τη σύγκρουση του άγνωστου με το γνωστό. Στην Τιτανομαχία και στην Κενταυρομαχία αποτυπώθηκε αυτή η εσωτερική πάλη. Το μυστικό της σοφίας βρισκόταν πάντοτε κρυμμένο, βαθιά μέσα στον άνθρωπο.
Ο Εσωτερικός Ναός της Γνώσης
Το μεγαλύτερο μυστικό βρίσκεται στον εσωτερικό μας ναό. Για να εισέλθεις, χρειάζεται ταπεινότητα, γνώση και κάθαρση. Η είσοδος σηματοδοτεί μία βαθιά μεταμόρφωση. Δεν θα είσαι ποτέ ο ίδιος μετά. Οι περισσότεροι, όμως, ψάχνουν έξω από αυτούς αυτό που βρίσκεται πάντα μέσα τους. Το κλειδί της αλήθειας βρίσκεται παντού γύρω μας.
Η Μεταμόρφωση της Ψυχής
Όποιος αφιερώνεται ειλικρινά στην πνευματική αναζήτηση, αλλάζει βαθιά. Συντονίζεται με το μονοπάτι του και μεταμορφώνεται σε κάθε βήμα. Η ψυχή του ομορφαίνει, όπως και η διαδρομή του. Όπως είπε ο Πλωτίνος: «Για να αντικρίσει η ψυχή το ωραίο, πρέπει πρώτα να γίνει ωραία η ίδια».
Η Σημασία της Ομορφιάς και της Αρμονίας
Για να ζήσεις όμορφα, χρειάζεσαι όμορφες σκέψεις. Η ευτυχία εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεών μας. Αυτές οδηγούν και στις πράξεις μας. Το περιβάλλον, φυσικό και κοινωνικό, επηρεάζει τις σκέψεις. Οι αρχαίοι Έλληνες το γνώριζαν γι’ αυτό και εξύψωσαν τις τέχνες, δώρο των Μουσών στον άνθρωπο.
Οι Μούσες και η Αρμονία
Στην αρχαία Ελλάδα, οι τέχνες υπηρετούσαν την αρμονία του κόσμου. Οι Μούσες ήταν σύμβολα θεϊκής τάξης και αρμονίας. Τα αγάλματα τους στη σχολή του Πυθαγόρα έδειχναν προς το κέντρο, το θείο πνεύμα. Κάθε μαθητής έπρεπε να στραφεί προς αυτό, για να συντονιστεί με την παγκόσμια ενέργεια.
Η Μούσα της Μνήμης: Το Κρυφό Κλειδί της Αθανασίας
Λίγοι γνωρίζουν πως μητέρα των Μουσών ήταν η Μνημοσύνη, η Μνήμη. Χωρίς μνήμη, τίποτα δεν μένει ζωντανό.
Σήμερα, ό,τι δημιουργούμε, αποθηκεύεται στη συλλογική μνήμη της ανθρωπότητας, ψηφιακά ή νοερά.
Έτσι, η προσοχή μας, όταν γίνεται δημιουργία, είναι το κλειδί για να περάσουμε κάτι αληθινά «αθάνατο» στο μέλλον.
Η Αθανασία Μέσα από το Βάθος της Ζωής
Ο καλλιεργημένος άνθρωπος μαθαίνει συνεχώς, δημιουργεί, μιμείται τη φύση και φροντίζει τη σκέψη του. Δεν μπορεί να ελέγξει το μήκος της ζωής του, μπορεί όμως να δώσει βάθος και αξία στη διαδρομή του. Η υστεροφημία είναι το μονοπάτι προς την αθανασία. Οι πράξεις και τα έργα μας ξεπερνούν τον χρόνο.
