Ο ξεχασμένος αρχιτέκτονας της αυτοκρατορίας
Όταν μιλάμε για τη ρωμαϊκή ιστορία, το μυαλό μας πάει αυτόματα σε αυτοκράτορες, στρατηγούς και συγκλητικούς. Λίγοι όμως γνωρίζουν το όνομα του ανθρώπου που μετέτρεψε τα όνειρά τους σε πραγματικότητα. Ο Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός ήταν ο Έλληνας αρχιτέκτονας και μηχανικός που άλλαξε για πάντα το πρόσωπο της Ρώμης. Χωρίς εκείνον, η αυτοκρατορία ίσως να μην είχε το μεγαλείο που θαυμάζουμε σήμερα.
Η άνοδος του Απολλόδωρου στη Ρώμη
Η ιστορία του Απολλόδωρου ξεκινά από τη Δαμασκό, μια πόλη τότε υπό ρωμαϊκή κυριαρχία. Από νωρίς έδειξε το ταλέντο του στην αρχιτεκτονική και τη μηχανική. Όταν ο Τραϊανός έγινε αυτοκράτορας το 98 μ.Χ., ήθελε να αφήσει πίσω του έργα που θα μνημονεύονταν για αιώνες. Όμως, είχε ανάγκη έναν πραγματικό δημιουργό για να υλοποιήσει το όραμά του. Έτσι, στράφηκε στον Απολλόδωρο, έναν άνθρωπο που, αν και ξένος, απέδειξε πως η αξία δεν γνωρίζει σύνορα.
Τα αριστουργήματα του Απολλόδωρου
Η συνεργασία τους έφερε στη Ρώμη μερικά από τα πιο εντυπωσιακά μνημεία της αρχαιότητας. Το Forum του Τραϊανού ήταν ένα τεράστιο δημόσιο συγκρότημα, πρωτόγνωρο σε μέγεθος και πολυτέλεια. Εκεί δεσπόζει η Στήλη του Τραϊανού, ένα μνημείο ύψους 39 μέτρων, που αφηγείται με ανάγλυφες παραστάσεις τις νίκες του αυτοκράτορα στις Δακικές εκστρατείες. Αυτή η στήλη δεν ήταν μόνο αρχιτεκτονικό θαύμα, αλλά και ένα πανίσχυρο εργαλείο προπαγάνδας.
Ο Απολλόδωρος όμως δεν έμεινε εκεί. Δημιούργησε την Αγορά του Τραϊανού – το πρώτο «εμπορικό κέντρο» της ιστορίας – και τη μεγαλοπρεπή Βασιλική Ουλπία. Ακόμη, ανέλαβε τα περίφημα Λουτρά του Τραϊανού, όπου ο σχεδιασμός συνδύαζε λειτουργικότητα, πολυτέλεια και πολιτισμό. Πέρα όμως από αυτά, οι περισσότεροι ερευνητές πιστεύουν ότι το μυθικό Πάνθεον φέρει επίσης τη σφραγίδα του Απολλόδωρου, αν και η απόδειξη δεν είναι ξεκάθαρη.
Η γέφυρα του Δούναβη: Το μεγάλο στοίχημα
Το αποκορύφωμα της τεχνικής του δεινότητας ήταν η γέφυρα πάνω από τον Δούναβη. Αυτό το έργο θεωρήθηκε τολμηρό και εξαιρετικά δύσκολο για την εποχή. Η γέφυρα, στηριζόμενη σε είκοσι γιγαντιαίους λίθινους πυλώνες, επέτρεψε στον ρωμαϊκό στρατό να διασχίσει το ποτάμι και να κατακτήσει τη Δακία. Ήταν, λοιπόν, όχι μόνο τεχνολογικό θαύμα, αλλά και κρίσιμο στρατηγικό πλεονέκτημα για τη Ρώμη.
Το τέλος μιας ιδιοφυΐας και η αιώνια κληρονομιά
Μετά το θάνατο του Τραϊανού, ο αυτοκράτορας Αδριανός ανέλαβε την εξουσία. Εκείνος όμως είχε δικές του φιλοδοξίες στην αρχιτεκτονική και συχνά έβλεπε τον Απολλόδωρο ως αντίπαλο. Όταν ο Απολλόδωρος τόλμησε να επικρίνει τα σχέδια του Αδριανού, αυτό του στοίχισε ακριβά. Σύμφωνα με τον ιστορικό Κάσσιο Δίωνα, ο Αδριανός τον εξόρισε και τελικά διέταξε τη θανάτωσή του.
Παρά το τραγικό του τέλος, τα έργα του Απολλόδωρου δεν χάθηκαν. Στάθηκαν αγέρωχα μέσα στους αιώνες, υπενθυμίζοντας στους Ρωμαίους – και σε όλη την ανθρωπότητα – ότι η μεγαλοφυΐα δεν γνωρίζει όρια. Ο Απολλόδωρος ο Δαμασκηνός ήταν ο άνθρωπος που κατάφερε να συνδυάσει ελληνικό πνεύμα και ρωμαϊκή φιλοδοξία, αφήνοντας ένα αποτύπωμα που παραμένει ζωντανό μέχρι σήμερα.
Πηγή : greekreporter
