Η Αρχαία Ρώμη και οι Μυρωδιές της
Όταν σκεφτόμαστε την αρχαία Ρώμη, φανταζόμαστε αρένες γεμάτες κόσμο, μεγαλοπρεπείς ναούς και στρατιώτες με αστραφτερές πανοπλίες. Ωστόσο, συχνά αγνοούμε μια σημαντική πτυχή της καθημερινής ζωής: τις μυρωδιές της.
Η Βρωμιά και οι Δυσάρεστες Οσμές
Η αλήθιεα είναι πως η αρχαία Ρώμη δεν μύριζε πάντα όμορφα. Οι αποχετεύσεις ήταν ουσιαστικά αγωγοί ομβρίων υδάτων και δεν συνέδεαν απευθείας τις τουαλέτες. Τα απορρίμματα συλλέγονταν από επαγγελματίες για χρήση ως λίπασμα ή για επεξεργασία υφασμάτων. Πολλοί κάτοικοι χρησιμοποιούσαν δοχεία νυκτός, αδειάζοντάς τα σε βόθρους.
Επίσης, ζώα όπως μουλάρια και γαϊδούρια κυκλοφορούσαν ελεύθερα στους δρόμους, αφήνοντας πίσω τους ακαθαρσίες. Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι μεγάλες πέτρες στην Πομπηία, που επέτρεπαν στους πεζούς να περνούν τους δρόμους χωρίς να λερώνονται.
Ζώα και Ανθρώπινα Πτώματα
Επιπλέον, οι νεκροί άνθρωποι και ζώα συχνά έμεναν εκτεθειμένοι χωρίς άμεση ταφή ή καύση. Οι εικόνες αυτές μπορεί να μας φαίνονται αποκρουστικές σήμερα, αλλά τότε ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Ο ιστορικός Σουητώνιος αναφέρει χαρακτηριστικά ένα σκύλο που έφερε ανθρώπινο χέρι στο τραπέζι του αυτοκράτορα Βεσπασιανού.
Προσωπική Υγιεινή και Οσμές Σώματος
Χωρίς σύγχρονα αποσμητικά και με την καθημερινή υγιεινή να μην είναι δεδομένη, η μυρωδιά του σώματος ήταν κοινή. Οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν αρωματικά έλαια αντί για σαπούνι, ξύνοντας το δέρμα τους με ένα ειδικό εργαλείο, τον στλεγγίδα. Τα υπολείμματα αυτά συχνά πετάγονταν ανεξέλεγκτα, προκαλώντας περαιτέρω ακαθαρσίες στα δημόσια λουτρά.

Αρώματα και Θυμιάματα
Παρόλα αυτά, η αρχαία Ρώμη είχε και ευχάριστες μυρωδιές. Τα αρώματα από τριαντάφυλλο, κανέλα, ίριδα και λιβάνι ήταν δημοφιλή. Η γυάλινη συσκευασία των αρωμάτων έγινε προσιτή με την τεχνική της υαλουργίας στα τέλη του 1ου αιώνα π.Χ.
Στην Παιστούμ της Καμπανίας υπήρχε μάλιστα ειδικό κατάστημα αρωμάτων. Επίσης, τα αγάλματα συχνά αρωματίζονταν με έλαια, ειδικά για τελετές λατρείας.
Το Αρωματικό και το Δυσάρεστο μαζί
Έτσι, η μυρωδιά της αρχαίας Ρώμης ήταν ένα περίεργο μείγμα: απορρίμματα και καπνός ξύλου, σάπια υλικά, ανθρώπινη και ζωική αποσύνθεση, αλλά και υπέροχα αρώματα.
Στους σύγχρονους ανθρώπους μπορεί να φαίνεται ανυπόφορο, αλλά για τους αρχαίους Ρωμαίους αυτές οι οσμές ήταν κομμάτι της καθημερινότητάς τους και της ζωής σε μια από τις σπουδαιότερες πόλεις του αρχαίου κόσμου.
Πηγή : ancient-origins
One thought on “Τι Μυρωδιές Είχε η Αρχαία Ρώμη; Όχι Πάντα Ευχάριστες!”