Πινακίδα Ni 12501: Ο Θεός Ίσκουρ στον Σουμεριακό Μύθο

Ένα πολύτιμο εύρημα από τη Νιππούρ

Μια νέα μελέτη της Δρ. Jana Matuszak φωτίζει έναν άγνωστο σουμεριακό μύθο. Πρόκειται για μετάφραση πήλινης πινακίδας από τη Νιππούρ του Ιράκ, γνωστή ως Ni 12501. Η πινακίδα ανακαλύφθηκε τον 19ο αιώνα και χρονολογείται μεταξύ 2540 και 2350 π.Χ. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό “Iraq” και αποκαλύπτει πτυχές της πρώιμης μεσοποταμιακής μυθολογίας.

Καθυστερημένη ανάλυση λόγω προβλημάτων

Αν και η πινακίδα ανακαλύφθηκε πριν από περίπου 150 χρόνια, παρέμεινε χωρίς πλήρη ανάλυση. Ένας λόγος ήταν η κακή της κατάσταση, αφού σώζεται μόλις το ένα τρίτο. Επιπλέον, ο γνωστός σουμεριολόγος Samuel Noah Kramer την είχε παρουσιάσει το 1956 χωρίς τον αριθμό μουσείου, δημιουργώντας σύγχυση.

Ο θρησκευτικός ρόλος της Νιππούρ

Η Νιππούρ υπήρξε σημαντικό θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Σουμερίας. Η πόλη είχε προστάτη θεό τον Ενλίλ, τον ισχυρότερο θεό του σουμεριακού πάνθεου. Ο Ενλίλ και ο ναός του επηρεάζουν καθοριστικά τον μύθο που αφηγείται η πινακίδα Ni 12501.

Η Σουμερία αποτελούνταν από ανεξάρτητες πόλεις-κράτη. Ωστόσο, όλες είχαν κοινή γλώσσα, γραφή και θρησκευτικές παραδόσεις. Παρά τις τοπικές διαφορές, η θρησκεία ένωνε τους Σουμέριους.

Ο Θεός της καταιγίδας παγιδευμένος στον κάτω κόσμο

Ο μύθος της πινακίδας περιγράφει την ιστορία του Ίσκουρ, θεού της καταιγίδας και γιου του Ενλίλ. Ο Ίσκουρ είναι παγιδευμένος στον κάτω κόσμο, γνωστό ως “κουρ”. Ο Ενλίλ συγκαλεί ένα θεϊκό συμβούλιο για να τον σώσει, αλλά κανένας δεν τολμά να δράσει. Εκτός από έναν: την Αλεπού.

Η Αλεπού μπαίνει στον κάτω κόσμο, δεχόμενη τελετουργικές προσφορές χωρίς να τις καταναλώνει. Έτσι, παρακάμπτει τους κανόνες που εγκλωβίζουν τις ψυχές στον κόσμο των νεκρών. Δυστυχώς, η ιστορία διακόπτεται πριν μάθουμε το αποτέλεσμα.

Ο συμβολισμός του Ίσκουρ στη νότια Μεσοποταμία

Ο Ίσκουρ δεν ήταν δημοφιλής θεός στη νότια Μεσοποταμία, επειδή εκεί οι άνθρωποι βασίζονταν περισσότερο στην άρδευση παρά στη βροχή. Η ιστορία στην πινακίδα Ni 12501 είναι μοναδική, καθώς είναι ο μόνος γνωστός μύθος με τον Ίσκουρ ως κύριο χαρακτήρα.

Η αφήγηση ξεκινά με αφθονία: ποτάμια γεμάτα ψάρια και κοπάδια βοοειδών. Όταν όμως ο Ίσκουρ εξαφανίζεται στον κάτω κόσμο, έρχεται ξηρασία και πείνα. Τα παιδιά γεννιούνται μόνο για να χαθούν ξανά στον κάτω κόσμο.

Η Αλεπού: Ο πρώτος μυθικός απατεώνας

Η ιστορία συστήνει για πρώτη φορά την Αλεπού ως πονηρό ήρωα και απατεώνα. Αυτό είναι το παλαιότερο γνωστό παράδειγμα ενός τέτοιου χαρακτήρα στη μεσοποταμιακή λογοτεχνία. Τα μοτίβα της θεϊκής μάχης, της εξυπνάδας και της απρόσμενης διάσωσης εμφανίζονται συχνά στους μεταγενέστερους μύθους της περιοχής.

Αν και το εύρημα περιορίζεται σε μία φθαρμένη πινακίδα, προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για τους σουμεριακούς μύθους και τον συμβολισμό τους. Ταυτόχρονα, δείχνει πόσο σημαντική είναι η περαιτέρω αρχαιολογική έρευνα για την κατανόηση της πρώιμης Μεσοποταμίας.

Πηγή : greekreporter