Ο Μύθος του Σίσυφου – Ο Βασιλιάς που Ξεγέλασε τον Θάνατο

Η Εξυπνάδα και η Αλαζονεία του Σίσυφου

Στην αρχαία Κόρινθο, βασίλευε ο Σίσυφος, φημισμένος για την εξυπνάδα και την πονηριά του. Ήταν απόγονος του Προμηθέα και κληρονόμησε τόσο το οξύ πνεύμα όσο και το θράσος να αμφισβητεί τους θεούς. Ωστόσο, η εξυπνάδα του δεν συνοδευόταν από σοφία, οδηγώντας τον συχνά στην αλαζονεία.

Το Πρώτο Τέχνασμα: Το Νερό της Κορίνθου

Η πόλη υπέφερε από έλλειψη νερού. Όταν ο Σίσυφος είδε τον ποτάμιο θεό Ασωπό να θρηνεί για την κόρη του, Αίγινα, που είχε απαχθεί από τον Δία, βρήκε την ευκαιρία. Υποσχέθηκε να αποκαλύψει τον ένοχο με αντάλλαγμα μια αιώνια πηγή για την Κόρινθο. Ο Ασωπός δέχτηκε και η πόλη απέκτησε καθαρό νερό. Όμως ο Δίας εξοργίστηκε από την προδοσία και διέταξε τον Θάνατο να πάρει τη ζωή του βασιλιά.

Το Δεύτερο Τέχνασμα: Αιχμαλωτίζοντας τον Θάνατο

Ο Σίσυφος, βλέποντας τον Θάνατο να πλησιάζει, τον υποδέχτηκε με κολακευτικά λόγια και του πρόσφερε «κοσμήματα» που στην πραγματικότητα ήταν αλυσίδες, ώστε να τον παγιδεύσει. Έτσι, όσο ο Θάνατος παρέμενε αιχμάλωτος, κανείς δεν πέθαινε και η ισορροπία του κόσμου διαταράχθηκε. Ο Άρης επενέβη, απελευθερώνοντας τον Θάνατο και αποκαθιστώντας την τάξη.

Η Τρίτη Απόδραση: Το Σχέδιο με τη Μαίροπη

Πριν πεθάνει ξανά, ο Σίσυφος ζήτησε από τη σύζυγό του, Μαίροπη, να μην του κάνει τα νεκρικά έθιμα. Στον Κάτω Κόσμο, παραπονέθηκε στον Άδη για την «ατίμωση» και ζήτησε άδεια να επιστρέψει για να την τιμωρήσει και να οργανώσει την ταφή του. Μόλις επέστρεψε, αθέτησε τον λόγο του και έζησε για χρόνια κρυμμένος από τους θεούς.

Η Αιώνια Τιμωρία

Τελικά, όταν ο Σίσυφος πέθανε για τελευταία φορά, οι θεοί τον καταδίκασαν στον Τάρταρο. Εκεί, έπρεπε να σπρώχνει έναν τεράστιο βράχο στην κορυφή ενός λόφου. Κάθε φορά που πλησίαζε στην κορυφή, ο βράχος κυλούσε ξανά στην αρχή. Αυτός ο ατέλειωτος και μάταιος μόχθος έγινε σύμβολο του ανεκπλήρωτου αγώνα.

Συχνές Ερωτήσεις