Η Αιώνια Γοητεία της Βαβυλώνας
Η Βαβυλώνα υπήρξε για αιώνες το κέντρο ισχύος της Μεσοποταμίας, ενώ οι Ρωμαίοι τη θαύμαζαν για τον πλούτο και την ιστορία της. Για τον Τραϊανό, η κατάκτησή της δεν ήταν μόνο στρατιωτικός στόχος, αλλά και ευκαιρία να συνδεθεί με τον μύθο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Από τον Κύρο στον Αλέξανδρο
Μετά τον θάνατο του Ναβουχοδονόσορα Β΄, η νεοβαβυλωνιακή αυτοκρατορία εξασθένησε. Το 539 π.Χ. ο Κύρος ο Μέγας κατέλαβε τη Βαβυλώνα χωρίς αντίσταση. Αργότερα, το 331 π.Χ., ο Αλέξανδρος ο Μέγας νίκησε τους Πέρσες και κατέλαβε την πόλη. Σχεδίασε να την κάνει πρωτεύουσα, όμως ο θάνατός του διέκοψε τα σχέδια.
Η Σταδιακή Παρακμή
Μετά τον Αλέξανδρο, η Βαβυλώνα πέρασε στην κυριαρχία των Σελευκιδών και, σταδιακά, έχασε τη σημασία της. Οι Πάρθοι υποβάθμισαν την πόλη σε απλή επαρχιακή έδρα και μετέφεραν το κέντρο της εξουσίας στην Κτησιφώντα, κοντά στον ποταμό Τίγρη.
Οι Φιλοδοξίες του Τραϊανού
Στις αρχές του 2ου αιώνα μ.Χ., η Ρώμη κυριαρχούσε στον γνωστό κόσμο και ο αυτοκράτορας Τραϊανός κινούσε στρατεύματα για να επεκτείνει δυναμικά τα σύνορά της προς την Ανατολή. Η Μεσοποταμία, από την άλλη, κατείχε στρατηγική θέση και διέθετε πλούσιους εμπορικούς δρόμους, γεγονός που την έκανε στόχο της Ρώμης.
Η Εκστρατεία στη Μεσοποταμία
Το 115 μ.Χ., ο Τραϊανός ξεκίνησε μεγάλη εκστρατεία και, με συντονισμένες κινήσεις, κατέλαβε σημαντικές πόλεις όπως η Νίσιβις και η Βάτναι. Στη συνέχεια, δημιούργησε νέα ρωμαϊκή επαρχία και ενίσχυσε τα σύνορα με φρουρές και οχυρώσεις.
Η Κατάκτηση της Βαβυλώνας
Το 116 μ.Χ. ο Τραϊανός βάδισε προς τη Βαβυλώνα. Η πόλη παραδόθηκε χωρίς μάχη, καθώς είχε χάσει τη στρατηγική της αξία. Ο αυτοκράτορας την ενσωμάτωσε προσωρινά στη νέα επαρχία Μεσοποταμίας.
Ο Τραϊανός και ο Αλέξανδρος
Στη Βαβυλώνα, ο Τραϊανός τίμησε τον Αλέξανδρο με συμβολικές τελετές. Σχεδίασε θυσία στο σπίτι όπου πέθανε ο Μακεδόνας στρατηλάτης. Ήθελε να συνδέσει το όνομά του με τον θρύλο.
Γιατί η Ρωμαϊκή Κυριαρχία Ήταν Σύντομη
Η Ρώμη οχύρωσε και διοίκησε την περιοχή, αλλά δεν κατάφερε να την ελέγξει. Οι Πάρθοι αντεπιτέθηκαν, εξάντλησαν τους πόρους της και όπλισαν την αντίσταση των τοπικών δυνάμεων.
Η Υποχώρηση και οι Συνέπειες
Το 117 μ.Χ., καθώς η υγεία του είχε κλονιστεί, ο Τραϊανός αποδέχτηκε ειρήνη με τους Πάρθους. Λίγο αργότερα, ο διάδοχός του, Αδριανός, αποφάσισε να εγκαταλείψει τις νέες κατακτήσεις, προκειμένου να σταθεροποιήσει τα σύνορα της αυτοκρατορίας. Έτσι, η Ρώμη αποσύρθηκε, αφήνοντας τη Βαβυλώνα ξανά υπό παρθική κυριαρχία.
