Τα ανεκτίμητα Ελληνικά αριστουργήματα του Λούβρου

Η πρόσφατη ληστεία στο Λούβρο εγείρει σοβαρές ανησυχίες για την ασφάλεια. Ειδικότερα, τα ανεκτίμητα Ελληνικά αριστουργήματα του Λούβρου αντιμετωπίζουν πλέον αυξημένους κινδύνους. Ενώ τα μεγάλα γλυπτά (όπως η Νίκη και η Αφροδίτη) κινδυνεύουν κυρίως από βανδαλισμό, τα μικρότερα φορητά αντικείμενα, όπως τα αγγεία, αποτελούν ιδανικό στόχο για τα κυκλώματα κλοπής. Συνεπώς, η Γαλλία επανεξετάζει άμεσα τα πρωτόκολλα ασφαλείας για την προστασία τους.

Αυτά τα παγκοσμίου φήμης έργα, τα οποία αντιπροσωπεύουν αναντικατάστατη πολιτιστική κληρονομιά, είναι συχνά μεγάλα, ακίνητα γλυπτά, γεγονός που τα καθιστά λιγότερο επιρρεπή σε μια γρήγορη κλοπή «σπασίματος και αρπαγής», αλλά ευάλωτα σε βανδαλισμούς ή ζημιές κατά τη διάρκεια παραβίασης της ασφάλειας. Οι ειδικοί λένε ότι το περιστατικό αυτό θέλει άμεσο και ολοκληρωμένο έλεγχο ασφαλείας για την προστασία αυτών των θησαυρών.

Ανησυχίες για την ασφάλεια από τα ανεκτίμητα Ελληνικά αριστουργήματα του Λούβρου

Η κύρια ανησυχία για την ασφάλεια είναι η τεράστια κλίμακα και ο υψηλού προφίλ χαρακτήρας του τμήματος Ελληνικών Αρχαιοτήτων, το οποίο εκτείνεται στις πτέρυγες Sully και Denon.

Το μεγαλοπρεπές, συχνά ιστορικό αρχιτεκτονικό περιβάλλον των στοών, όπως η Σκάλα Νταρού, αν και όμορφο για προβολή, μπορεί να περιπλέξει τις περιπολίες ασφαλείας και την ταχεία αντίδραση. Μια αναστάτωση σε ένα μέρος του μουσείου υποδηλώνει ότι άλλες, λιγότερο πολυσύχναστες περιοχές – όπως οι στοές με τα αρχαία – θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως στόχοι για μια ευκαιριακή δευτερογενή επίθεση ή απλώς για βανδαλισμό.

Ενώ τα κολοσσιαία γλυπτά είναι ασφαλή από εύκολη κλοπή, η εκτεταμένη συλλογή Ελληνικών αγγείων και χάλκινων ειδωλίων στην Galerie Campana και σε άλλες αίθουσες αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο. Αυτά τα αντικείμενα είναι μικρά, φορητά και εξαιρετικά υψηλής αξίας στη μαύρη αγορά λόγω της σπανιότητάς τους και της τέλειας προέλευσής τους, καθιστώντας τα ιδανικούς στόχους για κυκλώματα οργανωμένου εγκλήματος.

Διάσημα Ελληνικά έργα στο Λούβρο

Τα δύο πιο διάσημα Ελληνικά έργα του Λούβρου χρησιμεύουν ως ισχυρά σύμβολα της τέχνης:

Η Φτερωτή Νίκη της Σαμοθράκης (Νίκη): Εκτίθεται σε περίοπτη θέση στην κορυφή της Σκάλας Ντάρου (Πτέρυγα Ντένον), η εντυπωσιακή αλλά ανοιχτή τοποθέτησή της την καθιστά σύμβολο της μεγαλοπρέπειας του Λούβρου, αλλά και πιθανό στόχο επίθεσης σε περίπτωση βλάβης της ασφάλειας.

Η Αφροδίτη της Μήλου. Στεγασμένο σε ξεχωριστή αίθουσα (Πτέρυγα Sully), αυτό το εμβληματικό μαρμάρινο άγαλμα της Αφροδίτης αποτελεί την ενσάρκωση της Ελληνικής συλλογής του μουσείου και θα ήταν καταστροφικό να χαθεί ή να υποστεί ζημιά.

Άλλα σημαντικά έργα περιλαμβάνουν τα μεγάλα μαρμάρινα αγάλματα στην Αίθουσα των Καριάτιδων, όπως το Ρωμαϊκό αντίγραφο του Απόλλωνα Σαυροκτόνου του Πραξιτέλη, και την τεράστια και πολύτιμη συλλογή από ερυθρόμορφα και μελανόμορφα αττικά αγγεία που αφηγούνται οπτικές ιστορίες της Ελληνικής μυθολογίας και της καθημερινής ζωής. Η Γαλλία έχει υποσχεθεί ότι θα επανεξετάσει τα πρωτόκολλα ασφαλείας στο Λούβρο.

Λίστα Ελληνικών Εκθεμάτων στο Λούβρο

Μία πλήρη λίστα με όλα τα Ελληνικά εκθέματα είναι, δυστυχώς, πρακτικά αδύνατο να γίνει. Το Τμήμα Ελληνικών, Ετρουσκικών και Ρωμαϊκών Αρχαιοτήτων του Λούβρου (Département des Antiquités grecques, étrusques et romaines) είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο και περιλαμβάνει δεκάδες χιλιάδες αντικείμενα (αγγεία, γλυπτά, ειδώλια, κοσμήματα, όπλα κ.λπ.), που καλύπτουν μια περίοδο από τη Νεολιθική εποχή έως την πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Ωστόσο, μια λίστα με τα πιο διάσημα και εμβληματικά Ελληνικά αριστουργήματα που υπάρχουν στο Λούβρο είναι η εξής:

Εμβληματικά Γλυπτά (Αρχαϊκή, Κλασική, Ελληνιστική Περίοδος)

1. Η Αφροδίτη της Μήλου (Περίπου 100 π.Χ.) – Το σύμβολο του μουσείου.
2. Η Νίκη της Σαμοθράκης (Περίπου 190 π.Χ.) – Τοποθετημένη στην κορυφή της σκάλας Daru.
3. Η «Κόρη της Ωσέρ» (Dame d’Auxerre) (Περίπου 640-630 π.Χ.) – Σημαντικό δείγμα δαιδαλικής γλυπτικής της Αρχαϊκής περιόδου.
4. Η Κεφαλή «Ιππέα Rampin» (Περίπου 550 π.Χ.) – Σημαντικό αττικό αρχαϊκό γλυπτό (το σώμα υπάρχει στο Μουσείο Ακρόπολης).
5. Μετόπες από τον Ναό του Διός στην Ολυμπία (Περίπου 460 π.Χ.) – Τμήματα που απεικονίζουν τους Άθλους του Ηρακλή.
6. Πλάκα από τη Ζωφόρο του Παρθενώνα. Μία από τις πλάκες των «Εργαστίνων» από την ανατολική ζωφόρο (η πλειοψηφία υπάρχει στο Βρετανικό Μουσείο και στο Μουσείο Ακρόπολης).
7. Άρτεμις, θεά του κυνηγιού (γνωστή ως «Άρτεμις των Βερσαλλιών») – Ρωμαϊκό αντίγραφο χαμένου ελληνικού πρωτοτύπου (πιθανόν του Λεωχάρη).
8. Απόλλων Σαυροκτόνος – Ρωμαϊκό αντίγραφο ενός διάσημου χάλκινου πρωτοτύπου του Πραξιτέλη.
9. Ο «Μονομάχος των Μποργκέζε» – Ελληνιστικό γλυπτό (έργο του Αγασία από την Έφεσο, περίπου 100 π.Χ.).
10. Ο Κοιμώμενος Ερμαφρόδιτος (Sleeping Hermaphroditus) – Αρχαίο ελληνιστικό γλυπτό με στρώμα που έγινε προσθήκη αργότερα από τον Μπερνίνι.
11. Η Αθηνά Παρθένος (Τύπου “Varvakeion”) – Μικρότερο ρωμαϊκό αντίγραφο του χρυσελεφάντινου αγάλματος του Φειδία.
12. Ανάγλυφο «Αφροδίτη και Άδωνις» – Από τη συλλογή Borghese.

Αγγειογραφία και Μικροτεχνία

1. Η Συλλογή Campana. Μια τεράστια συλλογή με χιλιάδες Ελληνικά (κυρίως αττικά και ιταλιώτικα) αγγεία, που αποτελεί τον πυρήνα της συλλογής αγγείων του Λούβρου.
2. Κύλικα του Ευφρονίου: Ένα διάσημο ερυθρόμορφο αγγείο που απεικονίζει σκηνές από τους άθλους του Ηρακλή.
3. Κρατήρας του Ανταίου (του Ευφρονίου). Αν και συχνά υπάρχει κάποιο μπέρδεμα, ο διάσημος κρατήρας είναι πλέον στην Ιταλία.. Αλλά το Λούβρο διαθέτει άλλα σημαντικά έργα της ίδιας περιόδου.
4. Χάλκινα Ειδώλια: Μια εκτενής συλλογή που καλύπτει τη γεωμετρική, αρχαϊκή και κλασική περίοδο.
5. Κοσμήματα: Πολύτιμα χρυσά στεφάνια, περιδέραια και σκουλαρίκια από τον μακεδονικό και Ελληνιστικό κόσμο (π.χ. από τον «Θησαυρό της Θεσσαλίας»).

Συμπερασματικά, τα πρόσφατα γεγονότα αποδεικνύουν ότι η ασφάλεια στο μουσείο είναι ευάλωτη. Ελπίζουμε ειλικρινά ότι η Γαλλική κυβέρνηση θα λάβει επιτέλους δραστικά μέτρα.. Να θωρακίσει αποτελεσματικά τα ανεκτίμητα Ελληνικά αριστουργήματα του Λούβρου. Ωστόσο, αν το μουσείο δεν μπορεί πλέον να εγγυηθεί την απόλυτη ακεραιότητά τους.. Τότε ίσως ήρθε η ώρα να μας τα επιστρέψουν, ώστε να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι τη φύλαξή τους στη χώρα που τα γέννησε.