Τι δεν έτρωγε ο Ιπποκράτης; Οι Υπερ-Τροφές των Αρχαίων Ελλήνων και οι απαντήσεις μιας ενεργειακής διατροφολόγου

Ο Ιπποκράτης και οι Υπερ-Τροφές των Αρχαίων Ελλήνων αποτελούν ένα συναρπαστικό θέμα που συνδέει την αρχαία σοφία με τη σύγχρονη επιστήμη. Το άρθρο αναδεικνύει τις αρχές του Ιπποκράτη ως το κλειδί για την υγεία και την ευφυΐα των προγόνων μας. Η ενεργειακή διατροφολόγος Δήμητρα Τυλλιανάκη, μελετώντας τις διατροφικές συνήθειες της εποχής, επισημαίνει τη χρήση δύο βασικών υπερ-τροφών: της Ζέας, ενός δημητριακού πλούσιου σε μαγνήσιο που οι αρχαίοι προτιμούσαν από το στάρι, και του Ιπποφαές, ενός φρούτου με 192 απορροφήσιμες βιταμίνες, γνωστού από τις εκστρατείες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Μέσα από την έρευνά της, η κ. Τυλλιανάκη προτείνει την επιστροφή σε μια ολιστική προσέγγιση της υγείας, βασισμένη σε ανεπεξέργαστες τροφές που αποτελούν την απάντηση στις ασθένειες της σύγχρονης εποχής.

Ιπποκράτης και οι Υπερ-Τροφές των Αρχαίων Ελλήνων: Η Αρχαία Σοφία στη Σύγχρονη Επιστήμη

Η σύγχρονη επιστήμη μελετά συχνά τον τρόπο ζωής και διατροφής των αρχαίων, μελετώντας τα κείμενά τους, σε μια προσπάθεια να απαντήσει σε θεμελιώδη ερωτήματα. Ένα από αυτά, που απασχολεί πολλούς, είναι γιατί οι αρχαίοι πρόγονοί μας ήταν τόσο έξυπνοι. Η απάντηση, σύμφωνα με πολλούς, είναι στις αρχές που έθεσε ο πατέρας της Ιατρικής, ο Ιπποκράτης, ο οποίος υποστήριζε ότι «νους υγιής εν σώματι υγιεί» και «φάρμακο σου είναι η τροφή σου». Στηριζόμενη σε αυτές τις ρήσεις, η ενεργειακή διατροφολόγος Ιπποκράτειας διατροφής, Δήμητρα Τυλλιανάκη, χειρουργός οδοντίατρος, ερευνά σε βάθος τις διατροφικές συνήθειες της αρχαιότητας, αναζητώντας απαντήσεις για τις ασθένειες που σήμερα θερίζουν την ανθρωπότητα.

Η Διατροφή που Λείπει

Η κ. Τυλλιανάκη, αν και ξεκίνησε από την κλασική ιατρική και αργότερα ασχολήθηκε με την ομοιοπαθητική, βρήκε την απάντηση στο ερώτημα που τη βασάνιζε, «γιατί, παρά την εξέλιξη της επιστήμης, οι ασθένειες όπως ο καρκίνος, τα καρδιοεγκεφαλικά και τα αυτοάνοσα νοσήματα εξαπλώνονται;». Ψάχνοντας, αμφισβήτησε τη θεραπεία που είναι μόνο από τα φάρμακα και στράφηκε στην ολιστική αντιμετώπιση του ανθρώπου. Η ίδια, ως μαραθωνοδρόμος, διαπίστωσε ότι, παρότι ακολουθούσε έναν υγιεινό τρόπο ζωής, έκανε λάθη που αγνοούσε. Συνεπώς, πριν από την μελέτη της με την Ιπποκρατική διατροφή, θεωρούσε ότι έκανε καλή διατροφή.. Ενώ στην πραγματικότητα κατανάλωνε καθημερινά ψωμί και μακαρόνια.

Ζέα: Το Μυστικό των Αρχαίων Ελλήνων

Όπως ανακάλυψε η κ. Τυλλιανάκη, στην αρχαιότητα οι άνθρωποι δεν έτρωγαν σιτάρι. Αντίθετα, χρησιμοποιούσαν ένα δημητριακό με την ονομασία “Ζέα”, το οποίο περιέχει μεγάλη ποσότητα μαγνησίου, γνωστό και ως “τροφή του εγκεφάλου”. Αυτή η διατροφική συνήθεια εξηγεί γιατί οι πρόγονοί μας ήταν τόσο έξυπνοι. Η εξήγηση, όπως εξηγεί η ίδια, είναι ότι το σιτάρι περιέχει γλουτένη, μια ουσία που συγκολλά τις νευρικές απολήξεις και δεν επιτρέπει στον εγκέφαλο να λειτουργεί ελεύθερα. Αντίθετα, η Ζέα έχει ελάχιστη γλουτένη, ενώ παράλληλα διαθέτει το αμινοξύ Λυσίνη, το οποίο ενδυναμώνει σημαντικά το ανοσοποιητικό σύστημα. Η κ. Τυλλιανάκη σήμερα ζυμώνει το δικό της ψωμί και φτιάχνει τα μακαρόνια της με Ζέα, μια υπερ-τροφή που χορταίνει τον οργανισμό με μικρή ποσότητα. Είναι αξιοσημείωτο πως η καλλιέργεια της Ζέας, που κάποτε υπήρχε και στην Ελλάδα, απαγορεύτηκε αιφνιδιαστικά στις αρχές του 20ού αιώνα.. Ενώ σήμερα την εξάγουν οι Γερμανοί σε υψηλή τιμή.

Η Αρχαία Πυθαγόρεια Διατροφή

Επιπλέον, η κ. Τυλλιανάκη συνιστά την κατανάλωση τροφών που δεν έχουν υποστεί επεξεργασία, καθώς οι περισσότερες βιταμίνες βρίσκονται στον φλοιό των τροφίμων. Η βιομηχανία, όμως, αφαιρεί τον φλοιό και στη συνέχεια πωλεί τις βιταμίνες ως συμπληρώματα διατροφής. Επίσης, η κατανάλωση κρέατος στην αρχαιότητα ήταν ελάχιστη και επιτρεπόταν μόνο όταν το άτομο ήταν υγιές. Αν υπήρχε κάποια ασθένεια, απέφευγαν την κατανάλωσή του. Η Πυθαγόρεια διατροφή στηρίζεται, επίσης, στις αρχές της Ιπποκράτειας, με μια σημαντική εξαίρεση.. Για τον Πυθαγόρα, η κατανάλωση κρέατος απαγορευόταν ρητά.

Το Θαυματουργό Ιπποφαές

Στην αρχαιότητα, οι άνθρωποι κατανάλωναν επίσης έναν πορτοκαλί καρπό, το Ιπποφαές. Αυτό περιέχει 192 βιταμίνες που τις απορροφά πλήρως ο οργανισμός. Στις εκστρατείες του, ο Μέγας Αλέξανδρος παρατήρησε ότι τα άρρωστα άλογά του θεραπεύονταν και το τρίχωμά τους γυάλιζε όταν έτρωγαν τους καρπούς και τα φύλλα του φυτού. Έτσι, το ονόμασε “ιππο-φάος”, που σημαίνει «άλογο που γυαλίζει». Στη συνέχεια, το χρησιμοποιούσαν και οι στρατιώτες του, για να είναι πιο ισχυροί στις εκστρατείες τους. Ακόμη και ο Τζέγκις Χαν το χρησιμοποίησε στις δικές του εκστρατείες.

Ο Θεόφραστος, μαθητής του Αριστοτέλη, και ο Διοσκουρίδης, ο πατέρας της φαρμακολογίας, αναφέρουν το Ιπποφαές στα συγγράμματά τους. Επίσης, αναφορές για αυτό το φυτό υπάρχουν στην Θιβετιανή και την κινεζική ιατρική. Από το 1929, οπότε και έγινε η πρώτη βιοχημική ανάλυση των καρπών, οι γνώσεις για τις φαρμακευτικές του ιδιότητες είναι περισσότερες. Πλέον, υπάρχει πλήρης επιστημονική τεκμηρίωση για τις ιδιότητές του σε διάφορες χώρες. Γερμανία Ρωσία και η Κίνα, έχουν κάνει πολλές μελέτες και επιστημονικά συνέδρια. Το έλαιό του βγαίνει από τους καρπούς με μέθοδο εκθλίψεως, χωρίς τη χρήση χημικών ή άλλων πρόσθετων.

Η Επιστροφή στις Ρίζες

Η επιστροφή στη μελέτη της αρχαίας διατροφής αναδεικνύει τη σοφία των προγόνων μας. Προσφέρει επίσης εναλλακτικές απαντήσεις στα προβλήματα της σύγχρονης υγείας. Η έρευνα της κ. Τυλλιανάκη, βασισμένη στην ολιστική προσέγγιση του Ιπποκράτη, μας υπενθυμίζει ότι η πραγματική υγεία ξεκινά από το πιάτο μας. Μέσα από τη μελέτη και την εφαρμογή των αρχών που έθεσε ο Ιπποκράτης και από τις Υπερ-Τροφές των Αρχαίων Ελλήνων, μπορούμε να ανακαλύψουμε ξανά το δρόμο προς έναν υγιή νου και ένα δυνατό σώμα.