Εισαγωγή
Ο μύθος του Έρωτα και της Ψυχής είναι μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες της αρχαιότητας. Η θνητή Ψυχή πέρασε απίστευτες δοκιμασίες, υπέμεινε πόνο και έφτασε μέχρι τον Άδη για να ξανακερδίσει την αγάπη του θεού του έρωτα. Ας δούμε πώς η πίστη και η αποφασιστικότητα οδήγησαν σε μία αιώνια ένωση.
Οι πρώτες δοκιμασίες της Ψυχής
Η Ψυχή, ακολουθώντας τη συμβουλή θεών, παρουσιάστηκε με ταπεινότητα στην Αφροδίτη. Η θεά όμως την υποδέχτηκε με δυσπιστία και την τιμώρησε με αδύνατες αποστολές.
- Πρώτο έργο: έπρεπε να ξεχωρίσει σπόρους από ένα σωρό ανακατεμένων καρπών. Οι μέλισσες και τα μυρμήγκια τη βοήθησαν να ολοκληρώσει το ακατόρθωτο.
- Δεύτερο έργο: να φέρει χρυσόμαλλο μαλλί από άγρια κριάρια που κατασπάραζαν ανθρώπους. Η Ψυχή χρησιμοποίησε εξυπνάδα και μάζεψε τις ίνες που είχαν κολλήσει στα βάτα.
- Τρίτο έργο: να γεμίσει μια στάμνα με νερό από τον ποταμό Στύγα. Με τη βοήθεια του αετού του Δία, κατάφερε και αυτή την αποστολή.
Το ταξίδι στον Άδη
Η Αφροδίτη απαίτησε ακόμα μία αποστολή: η Ψυχή να κατεβεί στον Άδη και να φέρει σε ένα κουτί λίγη από την ομορφιά της Περσεφόνης.
Η Ψυχή, απελπισμένη, σκέφτηκε να δώσει τέλος στη ζωή της. Τότε μια μυστική φωνή της αποκάλυψε το μονοπάτι και τα μυστικά για να ξεπεράσει τον Κέρβερο και τον Χάροντα.
Με δύο νομίσματα πέρασε τον ποταμό Αχέροντα και με μέλι και κριθάρι αποκοιμήσε τον Κέρβερο. Στην αίθουσα του Άδη, η Περσεφόνη γέμισε το κουτί με την ομορφιά της.
Η τραγική περιέργεια
Στον δρόμο της επιστροφής, η Ψυχή ένιωσε τον πειρασμό. «Θα πάρω λίγη ομορφιά για μένα, για να συναντήσω τον αγαπημένο μου λαμπερή» σκέφτηκε. Όμως, μόλις άνοιξε το κουτί, αντί για φως ξεχύθηκε σκοτεινή ομίχλη. Η Ψυχή σωριάστηκε αναίσθητη, βυθισμένη σε έναν θάνατο χωρίς τέλος.
Η σωτηρία από τον Έρωτα
Ο Έρως, που ποτέ δεν έπαψε να την αγαπά, έσπευσε κοντά της. Με τη δύναμή του αφαίρεσε το θανατηφόρο νέφος από το σώμα της και το έβαλε ξανά στο κουτί. Η Ψυχή ξύπνησε στην αγκαλιά του. Ο Έρως την οδήγησε στον Όλυμπο για να ζητήσει τη συγγνώμη της Αφροδίτης.
Η θεϊκή λύτρωση
Ο Δίας, συγκινημένος από την αφοσίωση του ζευγαριού, έδωσε στην Ψυχή αμβροσία και νέκταρ, κάνοντάς την αθάνατη. Έτσι, οι δυο τους ενώθηκαν για πάντα με την ευλογία όλων των θεών. Από την αγάπη τους γεννήθηκε η Ηδονή, θεά της απόλαυσης.
