Η Ανακάλυψη του Αιώνων
Τον Νοέμβριο του 1922, ο αρχαιολόγος Χάουαρντ Κάρτερ ανακάλυψε τον τάφο του Τουταγχαμών στην Κοιλάδα των Βασιλέων. Ο λόρδος Κάρναρβον χρηματοδότησε την ανασκαφή. Η είδηση ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Ο τάφος ήταν σχεδόν άθικτος και γεμάτος με πολύτιμα ευρήματα.
Επομένως, η ανακάλυψη του τάφου του Τουταγχαμών ήταν πραγματικό γεγονός.
Ο Μύθος της Κατάρας
Σύντομα μετά το άνοιγμα του τάφου, άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για “κατάρα του Φαραώ”. Η φήμη ξεκίνησε όταν ο λόρδος Κάρναρβον πέθανε λίγους μήνες μετά την ανακάλυψη, λόγω μόλυνσης από τσίμπημα κουνουπιού. Τα μέσα ενημέρωσης διογκώσαν τις ιστορίες και έφτιαξαν τον μύθο.
Ωστόσο, δεν υπήρχε καμία πραγματική κατάρα στον τάφο του Τουταγχαμών.
Τι λένε τα Ιστορικά Στοιχεία;
Η στατιστική δείχνει ότι οι περισσότεροι από όσους συμμετείχαν στην ανασκαφή έζησαν για πολλά χρόνια μετά. Ο Χάουαρντ Κάρτερ πέθανε δεκαέξι χρόνια αργότερα από φυσικά αίτια. Επομένως, οι θάνατοι δεν ήταν περισσότεροι ή πιο περίεργοι από το συνηθισμένο.
Άλλοι τάφοι στην Αίγυπτο είχαν προειδοποιητικά κείμενα, αλλά ο τάφος του Τουταγχαμών δεν είχε καμία “κατάρα” γραμμένη.
Πραγματικοί Κίνδυνοι στους Αρχαίους Τάφους
Οι αρχαιολόγοι μερικές φορές κινδυνεύουν από μύκητες ή βακτήρια σε κλειστούς, παλιούς τάφους. Αυτοί οι βιολογικοί παράγοντες μπορεί να είναι επικίνδυνοι. Όμως, δεν υπάρχουν στοιχεία ότι τέτοιοι κίνδυνοι προκάλεσαν θανάτους στην περίπτωση του Τουταγχαμών.
Ο Τουταγχαμών και η Αιμομιξία
Η ανάλυση DNA αποκάλυψε ότι οι γονείς του Τουταγχαμών ήταν αδέλφια. Ο Τουταγχαμών είχε πολλά προβλήματα υγείας, κάτι που επιβεβαιώνει την ιστορική αλήθεια για τη δυναστεία των Φαραώ.
Η Αλήθεια πίσω από τις Φήμες
Όλα δείχνουν ότι η “κατάρα” ήταν κατασκεύασμα του Τύπου. Οι ιστορίες έγιναν δημοφιλείς γιατί πουλούσαν εφημερίδες και τροφοδοτούσαν τη φαντασία του κοινού.
Στην πραγματικότητα, η ανακάλυψη του τάφου του Τουταγχαμών είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά γεγονότα, χωρίς υπερφυσικές προεκτάσεις.
Συμπέρασμα
Η αλήθεια για την “κατάρα του Τουταγχαμών” είναι απλή.
Ο τάφος του Τουταγχαμών ανακαλύφθηκε το 1922. Παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρχε γραπτή κατάρα στον τάφο. Επιπλέον, οι περισσότεροι από τους αρχαιολόγους που συμμετείχαν στην ανασκαφή έζησαν κανονικά. Αντίθετα, τα μέσα ενημέρωσης δημιούργησαν τον μύθο της «κατάρας» για λόγους εντυπωσιασμού. Εξάλλου, οι μόνοι πραγματικοί κίνδυνοι στους αρχαίους τάφους αφορούν βιολογικούς παράγοντες, όπως μύκητες ή βακτήρια. Τελικά, η ιστορία του Τουταγχαμών και του Χάουαρντ Κάρτερ δείχνει ξεκάθαρα τη δύναμη της αρχαιολογίας και τη σημασία της επιστημονικής έρευνας.
