🏛️ Ο Θρύλος της Μετανάστευσης των Τρώων στη Βρετανία
Ο Αρχαίος Θρύλος και η Ιστορική Αμφισβήτηση
Μετανάστευσαν οι Τρώες στη Βρετανία μετά τον Τρωικό Πόλεμο;.. Για αιώνες, οι Βρετανοί πίστευαν ακράδαντα στον Μεσαιωνικό θρύλο που υποστηρίζει τη μετανάστευση Τρώων στη Βρετανία, αρκετές γενιές μετά την πτώση της Τροίας. Σήμερα, οι περισσότεροι μελετητές απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτόν τον ισχυρισμό ως απλή μεσαιωνική μυθοπλασία. Ωστόσο, ένα νέο βιβλίο έρχεται να ανατρέψει αυτήν την πεποίθηση, παρουσιάζοντας μια εμπεριστατωμένη επιχειρηματολογία ότι ο θρύλος έχει τελικά μια σταθερή Ιστορική βάση.
Η Εμφάνιση του Βρούτου στη “Historia Brittonum”
Τον θρύλο της Τρωικής μετανάστευσης στη Βρετανία τον βλέπουμε πλήρως για πρώτη φορά στη Historia Brittonum.. Ένα Ουαλικό κείμενο του 830 μ.Χ. που καταγράφει την ιστορία των Βρετανών. Το κείμενο επιβεβαιώνει το γνωστό μέρος του θρύλου.. Ο Αινείας της Τροίας και η οικογένειά του μεταναστεύουν στην Ιταλία μετά τον πόλεμο.. Έπειτα ακολούθησαν ο Ασκάνιος και ο Σίλβιος, πρόσωπα που αναφέρουν και οι αρχαίες Ελληνικές και Ρωμαϊκές πηγές.
Στη συνέχεια, η Historia Brittonum εισάγει τον Βρούτο, εγγονό ή δισέγγονο του Αινεία. Ο Βρούτος εξορίζεται αφού ευθύνεται τραγικά για τον θάνατο των γονιών του. Αφού ταξιδεύει για ένα διάστημα στη Μεσόγειο, καταφθάνει με τους οπαδούς του στη Βρετανία, όπου ιδρύει ένα νέο βασίλειο. Προς τιμήν του, οι απόγονοί τους, τους αποκαλούν Βρετανούς και το νησί παίρνει το όνομα Βρετανία.

Η Χρονολογική Σύγχυση και η Ταύτιση του Βρούτου
Το βιβλίο «Οι Τρώες Βασιλιάδες της Βρετανίας: Μύθος ή Ιστορία;».. (Απρίλιος 2024) εξετάζει τον θρύλο, υποστηρίζοντας ότι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι σύγχρονοι μελετητές τον απορρίπτουν είναι ένα χρονολογικό λάθος σχετικά με τον Βρούτο. Βάσει της γενεαλογίας που τον τοποθετεί λίγες γενιές μετά τον Αινεία, υποθέτουμε ότι έζησε περί το 1100 π.Χ. Επιπλέον, δεν εντοπίζουμε τον Βρούτο σε κανένα αρχείο πριν από την Historia Brittonum, με αποτέλεσμα να τον θεωρούν φανταστικό.
Ωστόσο, το βιβλίο τονίζει ότι η Historia Brittonum αποκαλεί τον Βρούτο «τον πρώτο που κατείχε το αξίωμα του υπάτου» και τον αναγνωρίζει ως Ρωμαίο ύπατο. Αυτή η περιγραφή ταυτίζει σαφώς τον θρυλικό Βρούτο με τον ιστορικό Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο, μια πολύ καλά μαρτυρημένη προσωπικότητα των αρχαίων Ρωμαϊκών αρχείων.
Η ταύτιση ενισχύεται από το γεγονός ότι η Historia Brittonum παρέχει μια εναλλακτική γενεαλογία που τοποθετεί τον Βρούτο αρκετές γενιές μετά τον βασιλιά Νουμά Πομπίλιο (περί τον 7ο αιώνα π.Χ.). Επομένως, ο Βρούτος δεν είναι επινόηση του Μεσαιωνικού συγγραφέα.. Αλλά μια διαστρεβλωμένη εκδοχή του ιστορικού Λεύκιου Ιουνίου Βρούτου, ο οποίος έζησε το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα π.Χ. και υπήρξε όντως ο πρώτος Ύπατος.
Η Αναθεώρηση της Χρονολόγησης
Πώς εναρμονίζουμε λοιπόν την παράδοση που έχει τον Βρούτο λίγες μόνο γενιές μετά τον Αινεία με τη νέα χρονολόγηση;.. Το βιβλίο «Οι Τρώες Βασιλείς της Βρετανίας» επισημαίνει ότι πολλές γενεαλογίες σε Μεσαιωνικά βρετανικά έγγραφα είναι εμφανώς συντομευμένες, προτείνοντας ότι το ίδιο συμβαίνει και στην περίπτωση του Βρούτου.
Το πιο σημαντικό είναι ότι η σύγχρονη έρευνα και οι νέες ανακαλύψεις υποστηρίζουν ότι ο Τρωικός Πόλεμος έλαβε χώρα αιώνες αργότερα από την παραδοσιακή ημερομηνία. Συγκεκριμένα, τα πρώτα αρχεία για την ίδρυση της Ρώμης κάνουν τοποθέτηση στον Αινεία.. Μόλις λίγες γενιές πριν από τον Λεύκιο Ιούνιο Βρούτο. Έτσι, η χρονολογική αντίφαση παύει να υπάρχει, και ο θρύλος είναι περισσότερο πιστευτός.
Μετανάστευσαν οι Τρώες στη Βρετανία μετά τον Τρωικό Πόλεμο;.. Η απάντηση έχει εξάρτηση πλέον από το αν βρίσκουμε αρχαιολογικά στοιχεία για μια μετανάστευση από την Ιταλία στη Βρετανία γύρω στο 500 π.Χ., την εποχή δηλαδή του ιστορικού Βρούτου.
Αρχαιολογικά Στοιχεία στη Γαλατία και τη Βρετανία
Το βιβλίο «Οι Τρώες Βασιλείς της Βρετανίας» διερευνά την πιθανότητα μετανάστευσης. Για την ακρίβεια, ο θρύλος δεν λέει ότι οι Τρώες μετανάστευσαν απευθείας από την Τροία στη Βρετανία.. Αλλά ότι ο Βρούτος και οι άντρες του ταξίδεψαν από την Ιταλία στη Βρετανία. Η «Τρωική» σύνδεση υπάρχει μόνο επειδή οι Ρωμαίοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους απογόνους των Τρώων. Επιπλέον, ο θρύλος αναφέρει ότι ο Βρούτος έμεινε προσωρινά στη Γαλατία (Γαλλία).
Η Ετρουσκική Επίδραση στη Γαλατία
Αυτά τα δεδομένα μάς οδηγούν να αναζητήσουμε στοιχεία για την εγκατάσταση Ιταλικών (υποτιθέμενων απογόνων των Τρώων) στη Γαλατία γύρω στο 500 π.Χ. Εκείνη ακριβώς την περίοδο, κάνει εμφάνιση ο πολιτισμός La Tène μεταξύ των Κελτών της Γαλατίας. Οι μελετητές αναγνωρίζουν ότι το στυλ του πολιτισμού La Tène έχει βάση στην Ετρουσκική τέχνη.
Σημαντικά, οι Κέλτες La Tène χρησιμοποιούσαν ετρουσκικά άρματα και έθαβαν αυτά τα άρματα στους τάφους της ελίτ, όπως ακριβώς έκαναν και οι Ετρούσκοι. Επίσης, δημιουργούσαν αγάλματα σε πλάγιο ρυθμό και τα τοποθετούσαν πάνω ή έξω από τους τάφους των ελίτ, ακολουθώντας ένα πρώιμο ετρουσκικό έθιμο. Ακόμη, οι ίδιοι οι τάφοι απέκτησαν τετράγωνο ή ορθογώνιο σχήμα, αντίθετα με τους κυκλικούς τύμβους της προηγούμενης εποχής. Αυτό έχει σχέση με το Ετρουσκικό έθιμο να διαμορφώνουν τους τάφους στα σπίτια των ζωντανών, όπως ήταν τα ορθογώνια σπίτια των Γαλατών Κελτών.
Η Επέκταση στη Βρετανία
Λίγο μετά την εμφάνιση του πολιτισμού La Tène στη Γαλατία, βλέπουμε ενδείξεις ότι έγινε επέκταση στη Βρετανία. Ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ., φτάνουν αντικείμενα La Tène στη Βρετανία. Το πιο κρίσιμο είναι ότι η πρακτική των ταφών με άρματα έγινε εξάπλωση στη Βρετανία τουλάχιστον από το 450 π.Χ. Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι αυτό προήλθε από τη μετανάστευση μιας τάξης ελίτ πολεμιστών από τη Γαλατία.
Εν κατακλείδι, το βιβλίο «Οι Τρώες Βασιλείς της Βρετανίας» επισημαίνει στοιχεία που αποδεικνύουν ότι μια ελίτ πολεμιστών ταξίδεψε από την Ιταλία και εγκαταστάθηκε στη Γαλατία περίπου το 500 π.Χ., και στη συνέχεια συνέχισε προς τη Βρετανία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, υποστηρίζουμε ότι η αρχαιολογία επιβεβαιώνει τον θρύλο των απογόνων των Τρώων.. Που μετανάστευσαν στη Γαλατία και έπειτα στη Βρετανία την εποχή του Λεύκιου Ιουνίου Βρούτου. Μετανάστευσαν οι Τρώες στη Βρετανία μετά τον Τρωικό Πόλεμο.. Το βιβλίο προσφέρει μια νέα, ισχυρή προοπτική που αποκαθιστά την ιστορική αξία του μεσαιωνικού θρύλου.
