Πήλινη σφραγίδα 2.600 ετών με βιβλικό όνομα βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ

Μια Σπάνια Ματιά στο Παρελθόν

Πριν την ύπαρξη ταυτοτήτων και κοινωνικών δικτύων, οι σφραγίδες αποτελούσαν βασικό μέσο ταυτοποίησης. Χρησιμοποιούνταν για να αποτρέπουν την κλοπή, να επισημαίνουν ιδιοκτησία και να σφραγίζουν πολύτιμα αγαθά όπως το κρασί και το λάδι.

Πρόσφατα, οι αρχαιολόγοι του Temple Mount Sifting Project (TMSP) έφεραν στο φως μια εντυπωσιακή ανακάλυψη: μια πήλινη σφραγίδα 2.600 ετών, με χαραγμένο εβραϊκό όνομα.

Η Ανακάλυψη στον Ναό της Ιερουσαλήμ

Ο αρχαιολόγος Mordechai Ehrlich ήταν ο πρώτος που εντόπισε το σπάνιο εύρημα. Η ανάλυσή του προχώρησε άμεσα, καθώς το αντικείμενο θεωρήθηκε εξαιρετικά σημαντικό.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του TMSP, η σφραγίδα βρέθηκε με σημάδια στο πίσω μέρος, που δείχνουν ότι χρησιμοποιήθηκε για να κλείσει σακίδιο ή αποθηκευτικό αγγείο. Το στυλ της γραφής την τοποθετεί χρονικά στην Περίοδο του Πρώτου Ναού (τέλη 7ου – αρχές 6ου αι. π.Χ.).

Ένα Όνομα με Βιβλική Σύνδεση

Η αποκρυπτογράφηση από τους ειδικούς Anat Mendel-Geberovich και Zachi Dvira αποκάλυψε την επιγραφή:
«Ανήκει στον Γεδαΐα (γιό του) Ασαΐα».

Το όνομα Ασαΐα εμφανίζεται στην Εβραϊκή Βίβλο, στην ιστορία του Βασιλιά Ιωσία του Ιούδα. Σύμφωνα με το κείμενο, ο Ιωσίας διέταξε την επισκευή του ναού, κατά την οποία βρέθηκε ένας αρχαίος πάπυρος με προφητεία τιμωρίας από τον Θεό. Ανησυχώντας, ο βασιλιάς έστειλε αξιωματούχους να ζητήσουν συμβουλή από την προφήτισσα Ολδά. Ανάμεσά τους ήταν ο ανώτατος αξιωματούχος Ασαΐα, γνωστός ως «υπηρέτης του βασιλιά».

Οι ερευνητές θεωρούν πιθανό ο γιος του, Γεδαΐας, να είχε και εκείνος σημαντικό ρόλο στην ίδια εποχή.

Είναι Όντως Ο Γεδαΐας της Βίβλου;

Αν και δεν υπάρχει απόλυτη βεβαιότητα, η πιθανότητα είναι ισχυρή. Όπως εξηγεί ο Dvira:

«Δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά ότι ο Ασαΐα της σφραγίδας είναι ο ίδιος που αναφέρεται στη Βίβλο. Ωστόσο, πολλές σφραγίδες από την περιοχή του Όρους του Ναού φέρουν βιβλικά ονόματα. Πρόκειται για αντικείμενα που δεν χρησιμοποιούσαν απλοί πολίτες».

Από το Παρελθόν στο Παρόν

Η τύχη του κατόχου της σφραγίδας παραμένει άγνωστη. Ωστόσο, η σύγχρονη τεχνολογία, όπως η Reflectance Transformation Imaging (RTI), καθιστά δυνατή την καλύτερη μελέτη και ταχύτερη ταυτοποίηση μικρών αντικειμένων.

Ο Dvira επισημαίνει ότι πλέον οι ανακαλύψεις τέτοιων σφραγίδων είναι πολύ συχνότερες, καθώς οι αρχαιολόγοι εφαρμόζουν νέες μεθόδους κοσκινίσματος σε τεράστιες ποσότητες χώματος.