Νεολιθικός λάκκος Μακρύγιαλου Πιερίας: Μυστήριο 7.500 ετών και οι διατροφικές συνήθειες της προϊστορικής Μακεδονίας

Ανακαλύπτοντας τον Νεολιθικό οικισμό στο Μακρύγιαλο

Ένας τεράστιος λάκκος της Νεολιθικής εποχής στη Βόρεια Ελλάδα έκρυβε πάνω από 130.000 οστρακοειδή, οστά περισσότερων από 600 ζώων, και ποικίλα εργαλεία προετοιμασίας φαγητού. Η ανακάλυψη αυτή φωτίζει τις διατροφικές συνήθειες των ανθρώπων που ζούσαν στην περιοχή πριν από περίπου 7.500 χρόνια.

Η αρχαιολογική θέση εντοπίστηκε στη δεκαετία του 1990 στο Μακρύγιαλο Πιερίας, κατά τη διάρκεια εργασιών για επέκταση της σιδηροδρομικής γραμμής. Ο λάκκος έχει διάμετρο περίπου 30 μέτρα και βάθος 1 έως 1,5 μέτρο. Εκτός από τα οστρακοειδή και τα ζωικά οστά, βρέθηκαν μυλόπετρες, πήλινοι φούρνοι και πλούσια διακοσμημένα σκεύη.

Γιορτή ή τελετουργική πρακτική;

Η αρχαιολόγος Ρένα Βεροπούλιδου εξηγεί πως η ακριβής χρήση του λάκκου παραμένει μυστήριο. Υποθέτει ότι εκεί έγινε μία μεγάλη γιορτή ή τελετουργική εκδήλωση, στην οποία συμμετείχαν δεκάδες ή εκατοντάδες άνθρωποι. Τα υπολείμματα της γιορτής πιθανώς καταλήξαν στον λάκκο, όπου βρέθηκαν άριστα διατηρημένα, με τις αρθρώσεις των οστών άθικτες.

Παρότι αρχικά υπήρχε η υπόθεση πως ο λάκκος λειτουργούσε ως χωματερή, η ελάχιστη ποσότητα χώματος και η εξαιρετική κατάσταση των ευρημάτων διαφοροποιούν αυτόν τον χώρο από τις υπόλοιπες χωματερές που είχαν βρεθεί στην περιοχή.

Διατροφή των Νεολιθικών κατοίκων της Πιερίας

Η βάση της διατροφής των κατοίκων της περιοχής ήταν κυρίως τα δημητριακά, όπως το μονόκοκκο σιτάρι και το κριθάρι, καθώς και διάφορα όσπρια (φακές, λαθύρι). Ταυτόχρονα, κατανάλωναν και φρούτα όπως σύκα, μήλα, σταφύλια και κεράσια. Παράλληλα, η κατανάλωση κρέατος ήταν σημαντική, κυρίως από εξημερωμένα ζώα όπως αιγοπρόβατα, χοίρους και βοοειδή.

Οι Νεολιθικοί κάτοικοι της περιοχής εκμεταλλεύονταν ιδιαίτερα τις λιμνοθάλασσες, καταναλώνοντας κυρίως αχινούς και πεταλίδες. Τα οστρακοειδή αυτά ήταν βασικό μέρος της διατροφής, ενώ το ψάρεμα περιελάμβανε είδη όπως τσιπούρα, σαρδέλα και λαβράκι, αλλά σε μικρότερες ποσότητες.

Αειφορία και σεβασμός στο περιβάλλον

Οι Νεολιθικοί άνθρωποι της περιοχής είχαν αναπτύξει πρακτικές βιώσιμης καλλιέργειας και κτηνοτροφίας. Χρησιμοποιούσαν κοπριά για τη λίπανση των χωραφιών τους και πιθανώς εφάρμοζαν περιστασιακή συγκομιδή οστρακοειδών, προστατεύοντας έτσι την παραγωγικότητα της θάλασσας.

Σύμφωνα με την αρχαιολόγο, οι άνθρωποι αυτοί είχαν αναπτύξει μία βαθιά σχέση με τη φύση, μεταδίδοντας αυτή τη γνώση από γενιά σε γενιά.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο: Οι ζυγαριές της ψυχής – Αρχαία Ελληνικά

Γιατί οι Μάγια, Ίνκας και Αζτέκοι δεν χρησιμοποίησαν τον τροχό; – Αρχαία Ελληνικά

Η κληρονομιά συνεχίζεται

Η καλλιέργεια μυδιών αποτελεί μέχρι σήμερα χαρακτηριστικό της περιοχής, με εκδηλώσεις όπως η ετήσια «Μυδοχαρά» στο Μακρύγιαλο να επιβεβαιώνουν τη συνέχεια αυτής της αρχαίας παράδοσης. Οι διατροφικές συνήθειες και οι μέθοδοι καλλιέργειας έχουν αλλάξει ελάχιστα εδώ και 6.000 χρόνια, αναδεικνύοντας μία μακρά και εντυπωσιακή πολιτιστική κληρονομιά.

Πηγή : greekreporter